Theme: “Better together: 80 Years and more for Peace, Development and Human Rights”
Madam President, Mr General Secretary, honoured invitees, distinguished delegates,
Allow me, Madam Annalena Baerbock, to begin by offering my warmest congratulations to you on being elected President of the 80th Session of this organization, formed with the noble aim of bringing about a just and lasting peace among the nations of the world. I would also like to use this opportunity to express my country’s appreciation to His Excellency Philemon Yang for his exceptional leadership during the 79th Session.
We are gathered here today to chart the future path of this organisation, which has worked tirelessly for eight decades to bring about a world of peace.
It’s my honor to address this august Assembly for the first time as the President of Sri Lanka. As representatives of nations, we all bear the responsibility to work towards fulfilling the aspirations of our people. The decisions we make now will impact people across the world and play a decisive role in the future of this planet, our common home.
Distinguished delegates,
Poverty, a tragedy as old as human civilization, has plagued humankind in its journey through time. For centuries, countries across the world have faced this painful and relentless struggle. Poverty and the problems stemming from it cast an oppressive shadow on our future. This Assembly must pay special attention to eradicate extreme poverty. I believe our conscience dictates us to do so. Poverty is a terrible enemy with many faces. Even as we are gathered here, in the countries we represent, including my own, children are suffering from hunger.
A child’s right to education is an internationally accepted basic right. This right is enshrined in the constitutions of most of our nations. Yet, across the world, poverty has denied this right to hundreds of thousands of children. In a world which boasts of its technological advances, how can there be children without access to education?
Education is the foundation of every great nation. It is the most vital factor deciding one’s future. We firmly believe that investment in education is an investment in global progress.
Many developing countries are constrained in their struggle against poverty by indebtedness. Low income countries allocate twice as much towards debt servicing, than on education or healthcare. Our people and our countries are mired in debt traps.
The 2030 Agenda for Sustainable Development pledges to leave no one behind and to reach the last, first. The Agenda acknowledges the most critical challenge before the world is the challenge to end extreme poverty. I would also like to recall the decisions taken at the Global Summit for Social Development in Copenhagen in 1995.
However, wars and political upheavals and the Covid pandemic have obstructed the fulfilment of these hopeful agendas.
I propose to you that the time has come for us to accept inequality and poverty as a global catastrophe, and act accordingly.
Madam President, esteemed guests,
Drugs, and organised crimes linked to drugs have become a serious concern to the world. This has been acknowledged in the World Drug Report 2025 published by the United Nations Office on Drugs and Crime. It is a complex issue affecting millions of people globally. The market for drugs and related criminal organizations give rise to myriad issues. Drug cartels are turning entire States into their hunting grounds. Drugs pose a major threat to global health and global politics, and inevitably affect global well-being.
While Sri Lanka is taking effective steps to address this challenge, I respectfully request all of you to join in the effort to implement the global agenda on drugs and crime.
I bring to your notice the need to implement the law strictly against these drug traffickers, prevent them from taking refuge, and set up rehabilitation centres to address those affected.
Madam President, honoured guests,
We regard corruption as an epidemic; causing widespread harm to broad swathes of society. We believe corruption to be an obstruction to development, a threat to democracy and global well-being, and a cause of poverty. Let me remind you that “Fighting corruption is dangerous. But not fighting it presents even graver risks.”
The Universal Declaration of Human Rights of 1948 was a remarkable victory for the people of the world. The various achievements of human civilization were not attained overnight. They were all results of unwavering efforts and sacrifices.
The struggle against corruption is a difficult one. But we must take the necessary steps. The first step we take might be difficult. But if we take that courageous first step, a thousand will follow. That is what I believe.
Madam President, delegates,
I represent a small island of nearly 22 million people. Sri Lanka’s population is about 0.28% of the global population. It is true that we are small in size and in numbers. Yet we have begun our determined struggle against corruption for the benefit of future generations of our country and the world.
I propose that rooting out the rot of corruption should become an integral part of the culture of all UN member nations.
Madam President, esteemed guests,
I feel confident that all of you will join me in condemning war. There is no nation in the world that desires war. The result of war is a tragedy wherever it happens. Even now, many countries of the world are experiencing the pain of that tragedy. As a country that suffered through a three-decade long war, we are keenly aware of its futility. No one who sees the pain and the suffering of parents, spouses, and children of the victims of war would ever dream of another. We have witnessed these painful sights with our own eyes.
Even as suffering caused by conflict has reached unprecedented levels, the international community has being reduced to mere bystanders. Opportunistic power politics has turned the lives of children and innocent civilians into a game. No one has the right to inflict pain and suffering on another to enhance one’s own power. The duty of a leader is not to destroy lives, but to protect them.
We are deeply distressed by the ongoing catastrophe in Gaza, which has been turned into an open-air prison full of pain and suffering, echoing with the cries of children and innocent civilians. The United Nations and all related parties must continue to work towards an immediate ceasefire, enable adequate humanitarian aid to reach Gaza and ensure the release of hostages of all parties.
We recognise Palestinian people’s inalienable right to their own State. We also believe that legal, security, and humanitarian concerns of Israeli and Palestinian people need to be acknowledged. Sri Lanka reiterates the importance of the early implementation of the UN General Assembly resolutions regarding a two-state solution on the basis of the 1967 borders. The time has come for the international community to stop being a mere spectator, and to act decisively to end the suffering of millions.
Religious extremism and racism have been major causes of wars and conflicts bringing suffering to millions of people. Although a century has passed since the abolition of slavery, the poison of racism still lingers in many places. Extremist and racist ideas are as deadly as epidemics. We must ask ourselves how these extremist and racist ideas survive, like sparks under the ashes, in a world that has witnessed so many advances on so many levels. I believe that we must awaken our conscience to oppose racism and religious extremism in protection of human rights and freedoms.
We must be brave enough to speak up for peace. A country’s honour and character rests in its fight for peace.
We must move towards the practice of resolving problems not through violence but through our shared humane values.
In a world where millions of children die of hunger, we spend billions on weapons. When tens of millions die of inadequate health facilities, hundreds of millions are spent on futile wars. While hundreds of thousands of children are denied the right to an education, millions are spent on invading another’s land.
If every inch of this world can be turned into peaceful communities, what a wonderful world would that be!
I propose that all of us who are gathered here become envoys of peace, committed to transforming our world into a collection of peaceful communities.
As a country that suffered the horrors of war for decades, where loved ones still weep in remembrance of their beloved, we have a duty to make this heartfelt proposal.
We hope our country will not have to experience the horrors of war ever again. We invite the world to witness the miracle of a land without wars, a land of peace and beauty. The people of our country opted for a united Sri Lankan nation based on a new political culture. My government is deeply committed to fulfilling that mandate.
Honoured invitees,
I would like to remind you that during the last election, the people of Sri Lanka decided in favour of a centuries old dream.
An inclusive legislature was born of that decision, reflecting the ethnic and religious diversity of the country, a Parliament in which women and vulnerable communities were elected in historic numbers, including Sri Lanka’s first visually-impaired parliamentarian.
We are committed to ensuring equal rights and opportunities for all our citizens.
We have also demonstrated by example, that parliamentarians are there to serve the people. We believe that the duty of legislators is to develop the country, not to enrich themselves.
In the Global Democracy Index 2025, Sri Lanka advanced up 15 places. This is a major accomplishment, within a short time. We strive to move forward to reach the top tier someday soon.
Madam President, distinguished guests,
Our people have chosen light over darkness. They gave their approval to realise the vision of “A Thriving Nation, A Beautiful Life”. To fulfil this historic mandate, we have focused on creating an administration free of corruption, on eradicating poverty, digitalization, and a clean country. We also place great emphasis on healthcare and education. We are moving towards these goals step-by-step.
Madam President, distinguished delegates,
Digital democracy is one of our aims. Ensuring that every person in every nation can enjoy the opportunities and benefits presented by the digital age is a global challenge. If we succeed in our task, we will be able to open doors to technology, accelerate development, and strengthen governance. If we fail, technology will turn into yet another force deepening inequality, insecurity and injustice.
The digital divide between States is stark. An even greater gap is being created in relation to artificial intelligence. Sri Lanka and many other developing nations are facing challenges in using AI as a development tool due to inadequate infrastructure.
I invite the international community to work together to remove AI technological inequalities. To fund such efforts, we need cooperation and partnership.
I present to this Assembly a proposal to set up a neutral sovereign “Artificial Intelligence Zone” in Sri Lanka, centred on a green AI data centre, a special economic zone, and a data system facility for partner nations.
Distinguished guests,
During the last several decades, Sri Lanka has demonstrated its commitment to international peace and security through active engagement in disarmament efforts at the global stage. We want to work collaboratively with the United Nations and member states to ensure sustainable peace and collective security through multilateral efforts. We also want to play a greater role in peacekeeping efforts that prioritize the protection of vulnerable groups and promote the fundamental values of the UN Charter.
A renewed commitment to peace and justice is essential if we are to progress in realizing the undertakings on development and human rights.
Madam President, invitees,
We must build a new and a better world, a world which respects the dignity of humankind.
You, who are members of this Assembly, must be the architects of that better world. As President Harry Truman said, on the occasion of founding the United Nations, “In your hands rests our future”.
We must act, not in fear or under compulsion, but with hope of a better, more secure world. Today we must commit ourselves not to lead the world to another disaster, but to make it a better place for the next generation.
I have dreams and expectations for my country. You have dreams and expectations for your countries. My dream is to ensure a happy and prosperous life for my citizens. I believe that you have the same dream for yours. We must strive to realize these dreams not in competition with each other, but by moving forward hand in hand.
Peace, dignity, and equality on a healthy planet – that is the UN motto. Let us become the healers of that world.
Thank You.
..........................................
එක්සත් ජාතීන්ගේ මහා මණ්ඩලයේ 80 වැනි සැසිවාරය අමතා ශ්රී ලංකා ප්රජාතාන්ත්රික සමාජවාදී ජනරජයේ ජනාධිපති ගරු අනුර කුමාර දිසානායක මැතිතුමා විසින් 2025 සැප්තැම්බර් 24 වැනි දින පවත්වන ලද කථාව
තේමාව : “එක්ව වඩා යහපත්ව: සාමය, සංවර්ධනය සහ මානව හිමිකම් වෙනුවෙන් වසර 80ක් සහ ඉන් ඉදිරියට”
සභාපතිතුමියනි, ගෞරවනීය ආරාධිතයිනි, සම්භාවනීය නියෝජිතයිනි,
ලෝකයේ ජාතීන් අතර සාධාරණ හා කල් පවතින සාමයක් ස්ථාපිත කිරීම සහ පවත්වාගෙන යාමේ උදාර අරමුණ පෙරදැරි කරගෙන බිහිකළ මේ සුවිශේෂී සංවිධානයේ 80 වැනි සැසිවාරයේ සභාපතිනිය ලෙස තේරී පත් වූ යුරෝපයේ හදවතෙහි පිහිටි අපූර්ව ජර්මනියේ අතිගරු අන්නලේනා බෙයර්බොක් මැතිනියට මා උණුසුම් ශුභාශිංසන පිරිනමනවා. ඒ වගේම, ලෝකය මවිතයට පත් කරන භූගෝලීය හා සංස්කෘතික විවිධත්වයක් ඇති කැමරූන්හි අතිගරු ෆිලෙමොං යැං හිටපු සභාපතිතුමා ලබා දුන් නායකත්වය වෙනුවෙන් ශ්රී ලංකාව සිය ප්රශංසාව පිරිනැමීමටත් මෙය අවස්ථාවක් කරගන්නවා.
සාමයෙන්, ප්රජාතන්ත්රවාදයෙන් පිරුණු ලස්සන ලෝකයක් වෙනුවෙන් දශක අටක් පුරා ඇපකැප වූ සංවිධානයක බහුපාර්ශ්වික ගමන්මඟ සහ ඉදිරි අනාගතය පිළිබඳව සැලසුම් සකස් කරන මෙම සුවිශේෂී අවස්ථාවේදී, ශ්රී ලංකාවේ ජනාධිපතිවරයා ලෙස පළමු වරට මෙම ගෞරවනීය සභාව ඇමතීමට ලැබීම පිළිබඳව මා ඉමහත් සතුටට පත්වනවා.
ඔබ අප සැමදෙනාම, මේ ලෝකයේ විවිධ රටවල් නියෝජනය කරමින් පැමිණි, ඒ ඒ රටවල ජනතාවගේ නියෝජිතයින් වෙනවා. මගේ රට වන ශ්රී ලංකාවේ මෙන්ම, අනෙක් සෑම රටකමත් ජනතාව අපවෙත පවරාදුන් ඓතිහාසික වගකීමක් ඔබ අප සියලු දෙනාගේම උරහිස්මත පැවරී තිබෙනවා.
අප ගනු ලබන සෑම තීන්දුවක්ම මේ ලෝකයේ කොතැන හෝ ජීවත්වන සෑම දෙනාට බලපානවා. ඒ සියලු තීන්දු සහ තීරණ ලෝකයේ අනාගත පැවැත්ම වෙනුවෙන් තීරණාත්මක මැදිහත්වීමක් කරනවා.
මිනිස් ශිෂ්ටාචාරය ආරම්භ වූ දා සිට මේ දක්වා මුහුණ දෙන අතිශයින්ම බරපතළ ඛේදවාචකයක් ලෙස දුප්පත්කම හඳුන්වා දෙන්නට පුළුවන්කම තියෙනවා. ඒ මහා ව්යසනය හේතුකොටගෙන නිර්මාණය වූ තවත් බරපතල ගැටලු කිහිපයක් අප ඉදිරියේ අන්ධකාර පීඩාවක් නිර්මාණය කොට තිබෙනවා.
ඒ පිළිබඳව මේ සුවිශේෂී සමුළුවේ අවධානය යොමු කිරීම කළයුතුම බවට මගේ හෟදසාක්ෂිය හඩනගා කියනවා.බොහෝ විට මේ සියල්ල ඔබේ හෘදසාක්ෂියටත් අඩුවැඩි වශයෙන් බලපෑම් කරනවා ඇතැයි මා සිතනවා.
සම්භාවනීය නියෝජිතයිනි,
ලෝකයේ අතිබහුතරයක් රටවල් සියවස් ගානක් තිස්සේ අත්විඳින නොනවතින සහ අතිශය වේදනාබර අරගලය ලෙස දුප්පත්කම හඳුන්වා දෙන්නට පුලුවන්කම තිබෙනවා. එය, විවිධ මුහුණවරින් එන බිහිසුණු සතුරෙක් වන අතර, අප මේ සමුළුවේ රැස්ව සිටින මොහොතේත් මාද ඇතුලුව මේ සෑම නියෝජිතයෙකුගේම රටවල අඩුවැඩි වශයෙන් සැලකියයුතු දරුවන් පිරිසක් කුසගින්නේ සිටිනවා.
සියලු දරුවන්ට අධ්යාපනය ලැබීමේ අයිතිය ජාත්යන්තර මානව හිමිකම් නීතිය මගින් සහතික කර ඇති සහ ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවන් තුළ පිළිගත් මූලික මානව අයිතියක් වෙනවා. නමුත් නැතිබැරිකම, දුප්පත්කම නිසා මේ අයිතිය උල්ලංඝනය වන ලක්ෂ සංඛාත දරුවන් ලෝකය පුරා සිටිනවා. තාක්ෂණයෙන් පිරිපුන් යැයි පුරසාරම් කියන ලෝකයක පාසැල් අහිමි දරුවන් සිටීම මොනතරම් අවාසනාවන්ත ද? අධ්යාපනය යනු සෑම ශ්රේෂ්ඨ ජාතියක්ම ගොඩනගන අත්තිවාරම වෙනවා.අනාගත ලෝකයේ පැවැත්ම තීරණය කරන ප්රධානම සාධකය වෙනවා. අධ්යාපනය සඳහා කරන ආයෝජනය ලොකයේ ප්රගතිය උදෙසා කරන ආයෝජනයක් ලෙස අපි සලකනවා.
බොහෝ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල දුප්පත්කමට මුහුණ දීමේ ප්රගතියට ණය බර අඛණ්ඩව බාධා කරනවා. සාමාන්යයෙන්, අඩු ආදායම්ලාභී රටවල් සෞඛ්ය හෝ අධ්යාපන සේවා සඳහා ගෙවීමට වඩා දෙගුණයකටත් වඩා වැඩි අරමුදල් ශුද්ධ පොලී ගෙවීම් සඳහා වෙන් කරනවා. පුරවැසියන් වශයෙන් මෙන්ම රටවල් වශයෙනුත් ණය උගුල්වල සිරවී සිටිනවා. මේ තත්ත්වයට සාධනීය විසදුමක් අවශ්ය වෙනවා. තිරසාර සංවර්ධනය සඳහා වූ 2030 න්යාය පත්රය කිසිවෙකු අතහැර නොයන බවටත්, පළමුවෙන් පිටුපසින් සිටින අය වෙත ළඟා වීමටත් පොරොන්දුවී තිබෙනවා. අද ලෝකය මුහුණ දෙන විශාලතම ගෝලීය අභියෝගය දුප්පත්කම අවසන් කිරීමේ අභියෝගය බව තිරසාර සංවර්ධනය සඳහා වූ 2030 න්යාය පත්රය හඳුනාගෙන තිබෙනවා.
1995 දී කෝපන්හේගන්හි පැවති සමාජ සංවර්ධනය සඳහා වූ ලෝක සමුළුවේදී ගත් තීරණාත්මක තීන්දුවක් ඔබේ අවධානයට යොමු කරනවා. නමුත්, අනපේක්ෂිත යුද්ධ,දේශපාලන ව්යාකූලත්වයන්, වගේම ලෝකයම කුණාටුවකට හසුකළ කොවිඩ් වසංගතය නිසා, අභිලාශකාමී න්යාය පත්රයන් ව්යාකූලකොට තිබෙනවා.
ඒ නිසා ඇති නැති පරතරය, දුප්පත්කම ලෝක ව්යසනයක් සේ සලකා කටයුතු කළයුතු වෙනවා.
ගරු සභාපතිතුමියනි, ගෞරවනීය අමුත්තනි,
මේ අසිරිමත් ග්රහලෝකය අස්ථාවරත්වයටත්, ව්යාකූලත්වයටත් පත් වන නවතම ගැටලුවක් ලෙස මත්ද්රව්ය හා ඒ සමග බැඳුණු සංවිධානාත්මක අපරාධ කල්ලි හඳුනාගන්නට පුළුවන්කම තිබෙනවා. ඒ බව එක්සත් ජාතීන්ගේ මත්ද්රව්ය හා අපරාධ පිළිබඳ කාර්යාලය 2025 ලෝක මත්ද්රව්ය වාර්තාවේ පවා තහවුරු කොට තිබෙනවා.
ගෝලීය මත්ද්රව්ය ගැටලුව ලොව පුරා මිලියන සංඛ්යාත ජනතාවට බලපාන සංකීර්ණ අභියෝගයක් වී තිබෙනවා.දිනෙන් දින මත්කුඩු සහ ඒ ආශ්රිත නිෂ්පාදන ගෝලීය වෙළඳපොළ වාර්තාගත ලෙස ආක්රමණය කොට තිබෙනවා.මත්ද්රව්ය වෙළඳාම සහ ඒ හරහාම ක්රියාත්මක සංවිධානාත්මක අපරාධ ලෝක අර්බුද රැසකට මාර්ගය විවෘත කොට තිබෙනවා.
මේවාට සම්බන්ධ කල්ලි රාජ්යයන් ගොදුරු බිම් බවට පත් කරගනිමින් සිටිනවා.මේ ව්යසනය ලෝක සෞඛ්යයට ලෝක ප්රජාතන්ත්රවාදයට ලෝක දේශපාලනයට සේම අවසන් වශයෙන් ලෝකයේ යහ පැවැත්මට එරෙහි මහා ප්රවාහයක් බවට පත්ව තිබෙනවා.
මේ මහා ව්යසනය තුරන් කිරීම වෙනුවෙන් ශ්රී ලංකාවේ අප සාධනීය වැඩපිළිවෙළක් ක්රියාත්මක කරමින් සිටින අතර, මේ උවදුර පිටුදැකීමේ ලෝක න්යාය පත්රය සක්රීය කිරීමට මා ඔබට ගෞරවයෙන් ආරාධනා කරනවා.
මේ ජාවාරම්කරුවන්ට එරෙහිව නීතිය තදින් ක්රියාත්මක කිරීම, එවැනි ජාවාරම්කරුවන්ට තම තමන්ගේ රටවල් වලට සංක්රමණය වීමේ ඉඩ ප්රස්ථා අහුරුවාලීම, මේවට ඇබ්බැහි වුවන් පුනරුත්ථාපනය කරනු ලබන මධ්යස්ථාන බිහිකිරීම වැනි කරුණු මේ මොහොතේ මම ඔබගේ අවධානයට යොමු කරනවා.
ගරු සභාපතිතුමියනි,ගෞරවනීය අමුත්තනි,
දූෂණය, සමාජයේ පුළුල් පරාසයක විනාශයට සහ ඛේදවාචකයකට හේතුවෙන ද්රෝහී වසංගතයක් විදිහට අපි විශ්වාස කරනවා. දූෂණය, සංවර්ධනයට බාධාවක්, ප්රජාතන්ත්රවාදයට සහ ලෝකයේ යහ පැවැත්මට තීරණාත්මක තර්ජනයක් සහ දුප්පත්කමට හේතුවක් බව අපේ සථාවරය වෙනවා. “දූෂණයට එරෙහි සටන භයානකයි. නමුත්, දූෂණයට එරෙහිව සටන් නොකර සිටීම ඊට වඩා භයානකයි” යන්න මම ඔබට ඉතාම ගෞරවයෙන් යුතුව සිහිපත් කරනවා.
1948 දී මානව හිමිකම් පිළිබඳ විශ්ව ප්රකාශනය ලෝකයේ මිනිස් ප්රජාවට විශාල ජයග්රහණයක් ගෙනාවා. මානව ශිෂ්ඨාචාරයේ විවිධ ජයග්රහණ එක් රැයකින් ලැබී නැහැ. ඒ සියල්ල අප්රමාණ කැපවීමේ සහ නොපසුබට උත්සාහයේ ප්රතිපල.
දූෂණයට එරෙහි සටනත් අසීරු පියවරක්.එහෙත් අපි ඒ පියවර තැබිය යුතුයි.
“අප තබන පළමු පියවර අසීරු විය හැකියි. නමුත්, අප නිර්භීතව තබන පියවර නිවැරදිනම්, ඒ පියවර පිටුපස තව පියවර දහස් ගණනක් අප සමග එයි” කියා මා විශ්වාස කරනවා.
ගරු සභාපතිතුමියනි, නියෝජිතවරුනි,
“නිර්භීත වන්න. ඉතිරි සියල්ල ඉබේම වෙයි” කියා ජවහල්ලාල් නේරූතුමන් කළ ප්රකාශය මේ මොහොතේ සිහිපත් කරනවා. මම නියෝජනය කරන්නේ මිලියන 22ට ආසන්න ජනගහණයක් ජීවත් වන පුංචි, දීප්තිමත් දූපතක්. ශ්රී ලංකාවේ ජනගහනය ආසන්න වශයෙන් මුළු ලෝක ජනගහනයෙන් 0.30% ක් පමණ වෙනවා.අපේ රට වගේම රටේ සිටින ජනසංඛ්යාවත් ප්රමාණාත්මකව සහ සංඛ්යාත්මකව කුඩා බව ඇත්ත. නමුත් අපේ රටේත්,ලෝකයේත් මතු පරපුර වෙනුවෙන් දූෂණයට එරෙහි සටන අපි ආරම්භකොට තිබෙනවා.
දූෂණයට එරෙහි සටන සෑම රටකම සංස්කෘතියේ කොටසක් විය යුතුයි කියා මං යෝජනා කරනවා.
ගරු සභාපතිතුමියනි, ගෞරවනීය අමුත්තනි,
ඔබ කුමන රාජ්ය නියෝජනය කළත්, මේ සෑම නියෝජිතයෙක්ම යුද්ධය ප්රතික්ෂේප කිරීමට මා සමඟ එක්වන බව මට විශ්වාසයි. යුද්ධයක් ප්රාර්ථනා කරන ජාතියක් ලොව නැහැ. කොතැන, කෙසේ යුද්ධයක් හෝ ගැටුමක් ඇතිවුණත් ඒ හරහා සිදුවන්නේ ඛේදවාචකයක් බව අපි දන්නවා. මේ මොහොතේ පවා ඒ ඛේදවාචකයේ වේදනාව ලෝකයේ බොහෝ තැන්වල අත්විඳිමින් ඉන්නවා. දශක තුනකට වැඩි කලක් යුද්ධයේ කටුක අත්දැකීම් ලැබූ රටක් ලෙස ඒහි විනාශකාරී බව ගැන අප ඉතා හොඳින් දන්නවා.
යුද්ධය නිසා මියගිය දහස් ගානක් සැමරුම් ස්මාරක අසලට පැමිණ ඔවුන්ගේ දෙමාපියන්, දූදරුවන්, බිරින්දෑවරුන් දෑත් එක්කර නගන වේදනාබර ආයාචනය දකින ඔනෑම කෙනෙක් යුද්ධයක සිහිනයක් දැකීමට පවා අකමැති වෙනවා. ඒ වේදනාබර දසුන අප ඇස් දෙකෙන් දැක තිබෙනවා.
ගැටුම් නිසා මිනිසුන්ට විඳින්නට සිදු වී ඇති දුක් පෙර නොවූවිරූ මට්ටම් කරා ළඟා වී තිබුණත්, බොහෝවිට ජාත්යන්තර ප්රජාව, මිලියන ගණනකගේ දුක් වේදනා අවසන් කිරීමට අපොහොසත් වූ හුදු නරඹන්නෙකු බවට පත්ව සිටිනවා. දරුවන්ගේ සහ අහිංසක සිවිල් වැසියන්ගේ ජීවිත, එහාට මෙහාට පහර වදිමින් යන පා පන්දුවක් බවට පත් කිරීම අවස්ථාවාදී බල දේශපාලනයේ ඛේදවාචකයක් වී තිබෙනවා. තමන්ගේ බලය වැඩිකර ගැනීමට තවත් කිසිවෙකුගේ ජීවිතවලට බලපෑම් කිරීම සහ පීඩා කිරීමට කිසිවෙකුට අයිතියක් නැහැ. පාලකයින් කළ යුත්තේ ජීවිත ආරක්ෂා කිරීම මිස ජීවිත විනාශ කිරීම නොවේ.
ඝාසා තීරයේ අඛණ්ඩව සිදුවන බිහිසුණු ව්යසනය අපගේ දැඩි කනස්සල්ලට හේතු වී තිබෙනවා. විශේෂයෙන්ම, ඝාසා තීරය වේදනාබර ඛේදනිය එලිමහන් සිරකඳවුරක් වී තිබෙනවා. අහිසංක දරුවන්ගේ සහ සිවිල් වැසියන්ගේ විලාපය රැව්පිලිරැව් දෙනවා. එක්සත් ජාතින්ගේ සංවිධානය සහ අනෙකුත් සියලු පාර්ශවයන්ගේ එකගතාවය මත දෙපාර්ශවය කඩිනම් සටන් විරාමයකට යොමු වීමත්, බාදාවකින් තොරව සියලු මානූෂිය ආධාර යොමු කිරීමට ඉඩප්රස්ථා සැලසීමත්, සියලු පාර්ශවයන්ගේ ප්රාණ ඇපකරුවන් නිදහස් කිරීමත් පිළිබඳව අප හඩ නගනවා. මේ බිහිසුුණු ඝාතන අවසන් කිරීම උදෙසා අප දැඩිව බලපෑම් කළ යුතුව තිබෙනවා.
පලස්තීන ජනතාවට රාජ්යයක් සඳහා ඇති අහිමි කළ නොහැකි අයිතිය අප පිළිගන්නවා.ඒ වගේම ඊශ්රායල සහ පලස්තීන ජනතාව යන දෙපිරිසගේම නීත්යානුකූල ආරක්ෂක සහ මානව ගැටලු හඳුනාගත යුතු වෙනවා.
1967 දේශසීමා මත පදනම්ව රාජ්යයන් දෙකක් එකිනෙකට යාබදව පැවතීමට පදනම සපයන එක්සත් ජාතීන්ගේ යෝජනාවලට අනුකූලව, සාධාරණ සහ ස්ථිර විසඳුමක් වෙනුවෙන් එක්විය යුතුව තිබෙනවා. නිර්රථක යුද්ධයන් හේතුවෙන මිලියන ගණනක් ලෝක වාසීන්ගේ දුක් වේදනා ඉදිරිපිට හුදු නරඹන්නෙකු බවට පත්ව සිටීම අවසන් කළයුතු තීරණාත්මක මොහොත එළැඹ තිබෙනවා.
මිනිස් සංහතිය තුළ ලෝකය පීඩාවට පත් කරන යුදගැටුම්වලට, උමතු ආගමික අන්තවාදය සහ ජාතිවාදය බරපතල ලෙස හේතුවී තිබෙනවා. වහල්භාවය අහෝසි කර සියවසක් ඉක්ම ගොස් ඇතත්, වර්ගවාදයේ විෂ තවමත් තැන තැන තිබෙන බව නැවත සිහිපත්කළ යුතු වෙනවා. අන්තවාදී සහ ජාතිවාදී අදහස් මාරාන්තික වසංගත රෝග තරමටම සාහසික වී තිබෙනවා. හාස්යයට සහ විමතියට කරුණ වන්නේ මෙතරම් ඉදිරිගාමී ලෝකයක් තුල පවා මේ ජාතිවාදී, වර්ගවාදී ඝෝෂාවන් තවදුරටත් අළු යට ගිනි පුපුරු මෙන් ඉතිරිව තිබීමයි.එහි බිහිසුණුම තත්ත්වය වන්නේ ඉතාම තීරණාත්මක ලෙස, විශ්වයේ යහපැවැත්මට එරෙහිව අවස්ථාවාදී ලෙස ඒ ගිනි පුපුරු විටින් විට මහා ගිනි ජාලාවන් බවට පත් වීමයි.
ජාතිවාදයට, ආගමික අන්තවාදයට එරෙහි වීම, මානව හිමිකම් සුරක්ෂිත කිරීම, මානව නිදහස සහතික කිරීම වෙනුවෙන් අපගේ හෘදසාක්ෂිය අවදි කළ යුතුව තිබෙනවා කියා මා විශ්වාස කරනවා.
සාමය වෙනුවෙන් කතා කිරීමට අප නිර්භීත විය යුතුයි. යුද්ධය වෙනුවෙන් කතා කිරීමට අප බිය විය යුතුයි. රටක අභිමානය සහ පෞරුෂත්වය පිළිඹිමු කරන්නේ ඒ රට සාමය වෙනුවෙන් කැපවෙන තරමට යි.
ආයුධ මගින් ප්රශ්න විසදාගන්නවා වෙනුවට මානව ශිෂ්ඨත්වයේ වටිනාකම්වලින් ප්රශ්න විසඳා ගැනීමේ හැකියාව වෙත අපි අවතීර්ණ විය යුතුව තිබෙනවා.
මිලියන ගණනක් දරුවන් කුසගින්නේ මිය යන ලෝකයක අප බිලියන ගණනින් ආයුධ වෙනුවෙන් වියදම් කරනවා. නිසි සෞඛ්ය පහසුකම් නොමැතිව කෝටි ගණනක් ජනතාව මරණයේ මාවත තෝරා ගන්නාවිට, නිරර්ථක යුද්ධ වෙනුවෙන් ප්රකෝටි ගණන් වියදම් කරනවා. අධ්යාපනය නැමති පියාපත් ලබන්නට බැරිව ලක්ෂ ගණන් දරුවන් සුසුම් හෙලන විට, භූමියන් ආක්රමණය කරන්නට මිලියන ගණන් වියදම් කරනවා.
ඇත්ත වශයෙන්ම, මේ ලෝකයේ සෑම බිම් අඟලක්ම ‘සාම ජනාවාස’ බවට පත්කළ හැකිනම්, ඒ ලෝකය ආශ්චර්යමත් ලෝකයක් බවට පත්වෙන බව ඒකාන්තවම අපි විශ්වාස කරනවා. මේ සමුළුවට එක්වූ අප සියලු දෙනා ලෝක සාම ජනාවාස බිහිකරන, උදාර ‘සාම වන්දනාකරුවන්’ බවට පත් වෙමු කියා අපි යෝජනා කරනවා.
දශක ගණනාවක් තිස්සේ යුද්ධයේ අමිහිරි වේදනාව වගේම, අදටත් යුද්ධය නිසා අහිමිවූවන් සමරමින් සුසුම් හෙලන රටක් ලෙස ඒ හෟදයාංගම යෝජනාව කිරීමේ වගකීමක් අපිට ඇති කියා විශ්වාස කරනවා. අපි අපේ රටතුල යලි කෙදිනක හෝ අවිගැටෙන යුද්ධයක බියකරු බව සිහිනයකින් වත් ප්රාර්ථනා නොකරන බව සිහිපත් කරනවා. යුද්ධයෙන් තොර, සාමකාමී සෞන්දර්යාත්මක රටක ආශ්වාදය දකින්න අපි ලෝකයට ආරාධනා කරනවා. නව දේශපාලන සංස්කෘතියක් මත පදනම් වූ එක්සත් ශ්රී ලාංකික ජාතියක් ගොඩනැඟීම සඳහා මීට වසරකට පෙර, අපේ රටේ ජනතාව ගත් උදාර අපේක්ෂාව අපි යථාර්තයක් කරමින් සිටිනවා.
ගෞරවනීය ආරාධිත අමුත්තනි,
පසුගිය ඓතිහාසික මැතිවරණයේදී ශ්රී ලාංකික ජනතාව සියවස් ගණනක් දුටු සිහිනයක් වෙනුවෙන් තීන්දුවක් ගත් බව ඔබට සිහිපත් කරනවා. එයින් බිහිවූ ව්යවස්ථාදායකය විවිධත්වයකින් සහ විචිත්රත්වයකින් යුක්ත වුණා. එක අතකින් රටේ සමස්ථ ජනතාව ආණ්ඩුව පිළිබඳව දැවැන්ත විශ්වාසයක් තැබුවා. තවත් අතකින් දෘශ්යාබාධිත පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරයෙකුද ඇතුළුව කාන්තා සහ සෙසු ජාතීන්ගේ නියෝජනයේ ඓතිහාසික ඉහළ යාමක් නිර්මාණය කළා. පාර්ලිමේන්තුව තුළ පෙන්නුම් කෙරෙන මෙම විවිධත්වය මඟින් ශ්රී ලංකාවේ පාලන තන්ත්රය තුළ ජන වාර්ගික විවිධත්වය සහතික කෙරෙනවා වාගේම, සියලු පුරවැසියන්ට සමාන අයිතිවාසිකම් සහ අවස්ථාවන් ලබා දීම සඳහා අප තුළ ඇති කැපවීම නැවත බලගන්වනු ලැබුවා. ඒ වගේම, මහජන නියෝජිතයින් යනු මහජනතාව වෙනුවෙන් සේවය කරන්නන් මිස, අනිසි වරප්රසාද ලබන්නන් නොවන බවට අපි ආදර්ශයක් ලබා දී තිබෙනවා.
ජනතා නියෝජිතයින්ගේ වගකීම විය යුත්තේ රට සහ ජනතාව සංවර්ධනය කිරීම මිස, පෞද්ගලිකව තමන් සංවර්ධනය වීම වන බව
අප විශ්වාස කරනවා.
ජනතාව මහජන නියෝජිතයින්ට ලබා දෙන්නේ තනතුරක් නොව වගකීමක් වන අතර එය විශේෂ වරප්රසාදයක් නොවන බව අප ප්රායෝගිකව ක්රියාවෙන්ම ඔප්පු කොට තිබෙනවා.
2025 ගෝලීය ප්රජාතන්ත්රවාදී දර්ශකය තුල අපේ රට ස්ථාන 15කින් ඉදිරියට පැමිණ තිබීම මේ කෙටි කාලය තුළ ලැබූ සැලකිය යුතු ජයග්රහණයක් වෙනවා.එහි ප්රමුඛ ස්ථානයකට පැමිණීමේ සිහිනය වෙත අපි පියනගන්නට කැපවීමෙන් උත්සාහ කරනවා.
සභාපතිතුමියනි, සම්භාවනීය අමුත්තනි,
අන්ධකාරය වෙනුවට ආලෝකයේ මාවත තෝරාගත් අපේ රටේ ජනතාව “පොහොසත් රටක්, ලස්සන ජීවිතයක්” සඳහා වූ ප්රායෝගික දැක්මට ජනතා ආශිර්වාදය ලබා දී තිබෙනවා. මෙම ඓතිහාසික ජයග්රහණය මල්ඵල ගැන්වීම සඳහා දුෂණයෙන් තොර සදාචාරාත්මක පාලනය, දුප්පත්කම තුරන් කිරීම, ඩිජිටල්කරණය සහ පිරිසිදු රටක් යන ප්රධාන අංශ කෙරෙහි අප අවධානය යොමු කර තිබෙනවා. ඊට සමගාමීව අධ්යපනය සහ සෞඛ්ය කෙරෙහිත් අපි දැඩි අවධානය යොමුකර තියෙනවා. ඒ සියල්ල පියවරෙන් පියවර අප ජයගනිමින් සිටිනවා.
සභාපතිතුමියනි, සම්භාවනීය නියෝජිතවරුනි,
වර්තමානයේ, ඩිජිටල් ප්රජාතන්ත්රවාදය අපගේ නව ඉලක්කය යි. ලෝකය ඉදිරියේ ඇති අභියෝගය වන්නේ සෑම පුද්ගලයෙකුටම සහ සෑම රාජ්යයකටම ඩිජිටල් යුගයේ අවස්ථාවන්ට ප්රවේශ විය හැකි බවට සහතික වීමයි. අප සාර්ථක වුවහොත්, තාක්ෂණයට ප්රවේශ වීමට ඉඩ ප්රස්ථා විවරවීම, සංවර්ධනය වේගවත් වීම සහ පාලනය ශක්තිමත් වීම වැලැක්විය නොහැකි වෙනවා. නමුත්, එසේ කිරීමට අප අසමත් වුවහොත්, තාක්ෂණය යනු අසමානතාව, අනාරක්ෂිතභාවය සහ අයුක්තිය ඇති වීමට තුඩු දෙන තවත් බලවේගයක් වනු ඇති බව අප විශ්වාස කරනවා.
ඩිජිටල් මෙවලම් වෙත ප්රවේශ විය හැකි සහ නොහැකි රාජ්යයන් අතර ඩිජිටල් පරතරය පැහැදිලිවම පවතිනවා. කෘත්රිම බුද්ධිය සම්බන්ධයෙන් ඊටත් ඔබ්බට විහිදුණු පරතරයක් මතුවෙමින් තිබෙනවා. ශ්රී ලංකාව ඇතුළු දකුණු ආසියාවේ බොහෝ රටවල් මෙන්ම ලොව පුරා තවත් බොහෝ රටවලට සංවර්ධන මෙවලමක් ලෙස කෘත්රිම බුද්ධිය භාවිතා කිරීමට යටිතල පහසුකම් අවම වීම ඇතුලු සාධක රැසක් බලපා තිබෙනවා.
කෘත්රිම බුද්ධි තාක්ෂණ අසමානතා ඉවත් කිරීමට මම ජාත්යන්තර ප්රජාවට ආරාධනා කරනවා. මේ සඳහා මූල්යකරණය ඇතුළු සාමූහික ක්රියා මාර්ග සහ හවුල්කාරිත්ව අවශ්ය වෙනවා.
හරිත කෘත්රිම බුද්ධි දත්ත මධ්යස්ථානයක්, විශේෂ ආර්ථික කලාපයක් සහ හවුල්කාරී රාජ්යයන් සඳහා “දත්ත පද්ධති” පහසුකම් කේන්ද්ර කර ගත් “මධ්යස්ථ, ස්වෛරී කෘත්රිම බුද්ධි කලාපයක්” ශ්රී ලංකාව තුළ ස්ථාපිත කිරීමේ යෝජනාව මා මෙම උත්තරීතර සභාවට ඉදිරිපත් කරනවා.
සියලුම සම්භාවනීය නියෝජිතයිනි,
පසුගිය දශක කිහිපය තුළ, ශ්රී ලංකාව ගෝලීය සංසදවලදී, නිරායුධකරණ ප්රයත්න කෙරෙහි දැක්වූ ක්රියාකාරී සහභාගීත්වය ඔස්සේ ජාත්යන්තර සාමය සහ ආරක්ෂාව උදෙසා වූ කැපවීම පෙන්නුම් කර තිබෙනවා. තිරසර සාමය සහ සාමූහික ආරක්ෂණය ප්රවර්ධනය කිරීමේදී බහුපාර්ශ්වික ප්රයත්න ශක්තිමත් කිරීම සඳහා එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය සහ සාමාජික රටවල් සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීමටත්, අවදානමට ලක්විය හැකි ජන කොටස් ආරක්ෂා කිරීම සහ එක්සත් ජාතීන්ගේ ප්රඥප්තියේ මූලික වටිනාකම් ආරක්ෂා කිරීම කෙරෙහි විශේෂ අවධානයක් යොමු කරමින් සාම සාධක කටයුතුවලදී වැඩි වගකීම් කොටසක් භාර ගැනීමටත් අප සූදානමින් සිටිනවා.
මෙම සංසදය ඇතුළු බහුපාර්ශ්වික සංසදවලදී ගෝලීය ප්රජාවක් ලෙස අප එකඟ වී ඇති සංවර්ධනය සහ මානව හිමිකම් සම්බන්ධ බැඳියාවන් සාක්ෂාත් කර ගැනීමේදී ඉදිරියට ගමන් කිරීමට නම් සාමය සහ යුක්තිය සඳහා නව කැපවීමක් අත්යවශ්ය වෙනවා.
ගෞරවනීය සභාපතිතුමියනි, ආරාධිතයිනි,
අපි නව ලෝකයක් - බොහෝ යහපත් ලෝකයක් - මිනිසාගේ සදාකාලික ගෞරවයට ගරු කරන ලෝකයක් ගොඩනගා ගත යුතුයි. මෙම සමුළුවේ සාමාජිකයින් වන ඔබ වඩා හොඳ ලෝකයක් නිර්මාණය කරන ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පීන් විය යුතුයි. අපගේ අනාගතය ඔබේ අතේ”යනුවෙන් 1945 එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය පිහිටුවීමේ ප්රඥප්තිය අත්සන් කිරීමට සමගාමීව ඇමරිකන් ජනපති හැරී ටෘමන් කළ ප්රකාශයක් සිහිපත් වෙනවා.
අප ක්රියා කළ යුත්තේ බියෙන් හෝ බැඳීමකට යටත්ව නොව, බලාපොරොත්තු පෙරදැරිවයි. වඩා යහපත් ලෝකයක් උදා කරගත හැකි බව මෙන්ම, එය වඩාත් සමීප යැයි යන අපේක්ෂාව පෙරදැරි කරගෙනයි. ව්යසනයකට ලෝකය රැගෙන යනවා වෙනුවට මතු පරපුරට සුරක්ෂිත ලෝකයක් බිහි කිරීමට, හදවතට එකඟව ඇප කැපවූ පරපුරක් ලෙස අපි මේ සමුලුවේදී අධිෂ්ඨාන කරගනිමු.
අවසාන වශයෙන්, මට මගේ රට ගැන අපේක්ෂාවේ සිහිනයක් තිබෙනවා. ඔබට ඔබේ රටවල් ගැන අපේක්ෂාවේ සිහින තිබෙනවා. මගේ රටේ ජනතාවට සතුටින් පිරුණ පොහොසත් ජීවිතයක් උරුමකර දීම මගේ ඒකායන සිහිනය වෙනවා. ඔබේ රටවල ජනතාවටත් එවැනිම ජීවිත උරුම කර දීම ඔබේ සිහිනය බව මා විශ්වාස කරනවා. ඒ සියලු සිහින වෙනුවෙන් අප යා යුත්තේ එකිනෙකා පරයා යන ගමනක් වෙනුවට එකිනෙකා අත්වැල් බැඳගත් ගමනක් බව අප විශ්වාස කරනවා.
නිරෝගී ධරණිතලයක සාමය, ගෞරවය සහ සමානාත්මතාවය වෙනුවෙන් කැපවෙමු! යනුවෙන් එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ ආදර්ශ පාඨයේ සඳහන්ව තිබෙනවා. ඒ ලෝකය සැබෑවට “පිලිසකර කරන්නන්” වෙමු කියා මා ඔබට ගෞරවයෙන් ආරාධනා කරනවා.
ස්තුතියි.
.........................................
Discours de Son Excellence Anura Kumara Disanayaka, Président du Sri Lanka, à la 80ᵉ Assemblée générale des Nations Unies, 24 septembre 2025
Thème : « Mieux ensemble : 80 ans et plus pour la paix, le développement et les droits de l’homme »
Madame la Présidente, Monsieur le Secrétaire général, honorables invités, distingués délégués,
Permettez-moi, Madame Annalena Baerbock, de vous adresser mes plus chaleureuses félicitations pour votre élection à la présidence de cette 80ᵉ session de l’Organisation, créée dans le noble but d’instaurer une paix juste et durable entre les nations du monde. Je souhaite également saisir cette occasion pour exprimer la gratitude de mon pays à Son Excellence Philemon Yang, pour son leadership remarquable durant la 79ᵉ session.
Nous sommes réunis ici aujourd’hui pour tracer l’avenir de cette Organisation, qui œuvre sans relâche depuis huit décennies à bâtir un monde de paix.
C’est pour moi un honneur de m’adresser pour la première fois à cette auguste Assemblée en tant que Président du Sri Lanka. En tant que représentants des nations, nous portons tous la responsabilité de travailler à la réalisation des aspirations de nos peuples. Les décisions que nous prenons aujourd’hui auront des répercussions sur l’ensemble de l’humanité et joueront un rôle décisif dans l’avenir de cette planète, notre maison commune.
Distingués délégués,
La pauvreté, tragédie aussi ancienne que la civilisation humaine, a accompagné l’humanité tout au long de son histoire. Depuis des siècles, les pays du monde entier affrontent ce combat douloureux et incessant. La pauvreté et ses conséquences jettent une ombre oppressante sur notre avenir. Cette Assemblée doit accorder une attention particulière à l’éradication de l’extrême pauvreté. Notre conscience nous en fait un devoir. La pauvreté est un ennemi terrible aux multiples visages. Même en ce moment, dans les pays que nous représentons — y compris le mien — des enfants souffrent de la faim.
Le droit à l’éducation d’un enfant est reconnu internationalement comme un droit fondamental. Ce droit est inscrit dans la constitution de la plupart de nos nations. Pourtant, partout dans le monde, la pauvreté prive des centaines de milliers d’enfants de ce droit. Dans un monde qui se targue de ses avancées technologiques, comment peut-on admettre que des enfants soient encore privés d’éducation ?
L’éducation est le socle de toute grande nation. Elle est le facteur déterminant de l’avenir de chacun. Nous croyons fermement qu’investir dans l’éducation, c’est investir dans le progrès mondial.
De nombreux pays en développement sont freinés dans leur lutte contre la pauvreté par l’endettement. Les pays à faible revenu consacrent deux fois plus de ressources au service de la dette qu’à l’éducation ou à la santé. Nos peuples et nos nations sont pris au piège de la dette.
L’Agenda 2030 pour le développement durable s’engage à ne laisser personne de côté et à atteindre les plus vulnérables en premier. Cet Agenda reconnaît que le plus grand défi auquel le monde est confronté est celui de mettre fin à l’extrême pauvreté. Je souhaite également rappeler les décisions prises lors du Sommet mondial pour le développement social de Copenhague en 1995.
Cependant, les guerres, les bouleversements politiques et la pandémie de Covid ont freiné la réalisation de ces nobles objectifs.
Je vous propose d’accepter désormais l’inégalité et la pauvreté comme une véritable catastrophe mondiale, et d’agir en conséquence.
Madame la Présidente, honorables invités,
La drogue et la criminalité organisée qui y est liée sont devenues une grave préoccupation mondiale, comme le reconnaît le Rapport mondial sur les drogues 2025 publié par l’Office des Nations Unies contre la drogue et le crime. Il s’agit d’un problème complexe qui touche des millions de personnes à travers le monde. Le marché des drogues et les organisations criminelles qui en découlent engendrent de multiples fléaux. Les cartels transforment des États entiers en terrains de chasse. La drogue constitue une menace majeure pour la santé mondiale, la politique internationale et, inévitablement, le bien-être des peuples.
Alors que le Sri Lanka prend des mesures efficaces pour relever ce défi, je vous demande respectueusement de vous joindre à l’effort visant à mettre en œuvre l’agenda mondial sur la drogue et la criminalité.
J’attire votre attention sur la nécessité d’appliquer rigoureusement la loi contre les trafiquants, d’empêcher qu’ils trouvent refuge et de créer des centres de réhabilitation pour les victimes.
Madame la Présidente, honorables invités,
Nous considérons la corruption comme une épidémie, causant de vastes dommages à de larges pans de la société. Elle est un obstacle au développement, une menace pour la démocratie et le bien-être mondial, ainsi qu’une cause de pauvreté. Permettez-moi de rappeler : « Lutter contre la corruption est dangereux. Mais ne pas la combattre est encore plus périlleux. »
La Déclaration universelle des droits de l’homme de 1948 a été une victoire remarquable pour les peuples du monde. Les acquis de la civilisation humaine ne se sont pas réalisés en un jour : ils sont le fruit d’efforts constants et de sacrifices.
La lutte contre la corruption est difficile, mais nous devons entreprendre les démarches nécessaires. Le premier pas peut sembler ardu, mais si nous le faisons avec courage, mille autres suivront. Telle est ma conviction.
Madame la Présidente, distingués délégués,
Je représente une petite île de près de 22 millions d’habitants. La population du Sri Lanka ne représente qu’environ 0,28 % de la population mondiale. Certes, nous sommes modestes en taille et en nombre. Pourtant, nous avons engagé avec détermination notre combat contre la corruption pour l’avenir des générations de notre pays et du monde.
Je propose que l’éradication de la corruption devienne une composante culturelle essentielle dans tous les États membres des Nations Unies.
Madame la Présidente, honorables invités,
J’ai la conviction que vous vous joindrez à moi pour condamner la guerre. Aucune nation au monde ne la désire. La guerre n’engendre que tragédies, partout où elle sévit. Aujourd’hui encore, de nombreux pays connaissent les douleurs de cette tragédie.
En tant que pays qui a souffert d’une guerre de trente ans, nous mesurons pleinement sa vanité. Nul, après avoir vu la souffrance des parents, époux, épouses et enfants des victimes de guerre, ne pourrait souhaiter en déclencher une autre. Nous avons vu de nos propres yeux ces visions douloureuses.
Alors même que la souffrance liée aux conflits atteint des niveaux sans précédent, la communauté internationale s’est réduite au rôle de spectatrice. Un opportunisme politique cynique transforme la vie d’enfants et de civils innocents en jeu de pouvoir. Personne n’a le droit d’infliger douleur et souffrance à autrui pour renforcer sa puissance. Le devoir d’un dirigeant est de protéger la vie, non de la détruire.
Nous sommes profondément bouleversés par la catastrophe en cours à Gaza, transformée en prison à ciel ouvert emplie de douleur et de souffrance, résonnant des cris des enfants et des civils innocents. L’ONU et toutes les parties concernées doivent poursuivre leurs efforts en faveur d’un cessez-le-feu immédiat, permettre l’acheminement d’une aide humanitaire suffisante et assurer la libération des otages de toutes les parties.
Nous reconnaissons le droit inaliénable du peuple palestinien à disposer de son propre État. Nous estimons également que les préoccupations juridiques, sécuritaires et humanitaires des Israéliens comme des Palestiniens doivent être reconnues. Le Sri Lanka réaffirme l’importance de la mise en œuvre rapide des résolutions de l’Assemblée générale de l’ONU relatives à une solution à deux États sur la base des frontières de 1967. Le temps est venu pour la communauté internationale de cesser d’être spectatrice et d’agir avec fermeté afin de mettre fin aux souffrances de millions de personnes.
L’extrémisme religieux et le racisme ont été à l’origine de nombreuses guerres et conflits, infligeant souffrances à des millions. Bien qu’un siècle se soit écoulé depuis l’abolition de l’esclavage, le poison du racisme perdure encore. Les idéologies extrémistes et racistes sont aussi mortelles que des épidémies. Nous devons nous demander comment ces idées subsistent, telles des braises sous la cendre, dans un monde qui a connu tant de progrès. Je crois que nous devons éveiller notre conscience pour combattre le racisme et l’extrémisme religieux, afin de protéger les droits humains et les libertés.
Nous devons avoir le courage de défendre la paix. L’honneur et la dignité d’un pays résident dans sa lutte pour la paix.
Nous devons avancer vers la résolution des conflits, non par la violence, mais par nos valeurs humaines partagées.
Dans un monde où des millions d’enfants meurent de faim, nous dépensons des milliards en armement. Quand des dizaines de millions meurent faute de soins médicaux, des centaines de millions sont gaspillés dans des guerres stériles. Alors que des centaines de milliers d’enfants se voient refuser le droit à l’éducation, des millions sont utilisés pour envahir les terres d’autrui.
Si chaque parcelle de ce monde pouvait devenir une communauté pacifique, quel monde merveilleux ce serait !
Je propose que nous devenions tous, ici réunis, des envoyés de la paix, déterminés à transformer notre monde en un ensemble de communautés pacifiques.
Comme un pays qui a souffert les horreurs de la guerre durant des décennies, où des proches pleurent encore leurs bien-aimés, nous avons le devoir de porter cette proposition sincère.
Nous espérons que notre pays n’aura plus jamais à revivre les horreurs de la guerre. Nous invitons le monde à être témoin du miracle d’une terre sans guerres, une terre de paix et de beauté. Le peuple de notre pays a choisi une nation sri-lankaise unie, fondée sur une nouvelle culture politique. Mon gouvernement est profondément attaché à la réalisation de ce mandat.
Honorables invités,
Je souhaite rappeler qu’au cours des dernières élections, le peuple du Sri Lanka a choisi de réaliser un rêve séculaire.
Un parlement inclusif est né de ce choix, reflétant la diversité ethnique et religieuse du pays, une Assemblée où les femmes et les communautés vulnérables ont été élues en nombre historique, y compris la première parlementaire non-voyante du Sri Lanka.
Nous sommes déterminés à garantir l’égalité des droits et des chances pour tous nos citoyens.
Nous avons également démontré par l’exemple que les parlementaires sont là pour servir le peuple. Nous croyons que leur devoir est de développer le pays, et non de s’enrichir eux-mêmes.
Dans l’Indice mondial de la démocratie 2025, le Sri Lanka a progressé de 15 places. C’est une avancée majeure en un laps de temps très court. Nous nous efforçons de continuer à progresser afin d’atteindre un jour le groupe de tête.
Madame la Présidente, distingués invités,
Notre peuple a choisi la lumière plutôt que l’obscurité. Il a donné son accord pour réaliser la vision d’« Une nation prospère, une vie belle ». Pour concrétiser ce mandat historique, nous avons placé nos priorités sur la création d’une administration sans corruption, l’éradication de la pauvreté, la numérisation et la propreté du pays. Nous mettons également l’accent sur la santé et l’éducation. Nous avançons vers ces objectifs pas à pas.
Madame la Présidente, distingués délégués,
La démocratie numérique est l’un de nos objectifs. Garantir que chaque personne, dans chaque nation, puisse bénéficier des opportunités offertes par l’ère numérique est un défi mondial. Si nous réussissons, nous ouvrirons la voie à la technologie, accélérerons le développement et renforcerons la gouvernance. Si nous échouons, la technologie deviendra une nouvelle force creusant davantage les inégalités, l’insécurité et l’injustice.
La fracture numérique entre États est flagrante. Un fossé encore plus grand se crée dans le domaine de l’intelligence artificielle. Le Sri Lanka et de nombreux autres pays en développement sont confrontés à des difficultés pour utiliser l’IA comme outil de développement, faute d’infrastructures adéquates.
J’invite la communauté internationale à collaborer pour éliminer ces inégalités technologiques liées à l’IA. Pour financer de tels efforts, nous avons besoin de coopération et de partenariats.
Je présente à cette Assemblée une proposition visant à créer une « Zone souveraine neutre d’intelligence artificielle » au Sri Lanka, comprenant un centre de données vert en IA, une zone économique spéciale et une infrastructure de données au service des pays partenaires.
Distingués invités,
Au cours des dernières décennies, le Sri Lanka a démontré son engagement envers la paix et la sécurité internationales, par une participation active aux efforts mondiaux de désarmement. Nous souhaitons travailler en collaboration avec les Nations Unies et les États membres afin d’assurer une paix durable et une sécurité collective à travers des efforts multilatéraux. Nous voulons aussi jouer un rôle accru dans les opérations de maintien de la paix, en donnant la priorité à la protection des groupes vulnérables et en promouvant les valeurs fondamentales de la Charte des Nations Unies.
Un engagement renouvelé en faveur de la paix et de la justice est essentiel si nous voulons progresser dans la réalisation des promesses de développement et de droits de l’homme.
Madame la Présidente, honorables invités,
Nous devons construire un monde nouveau et meilleur, un monde qui respecte la dignité de l’humanité.
Vous, membres de cette Assemblée, devez en être les architectes. Comme l’a dit le Président Harry Truman lors de la création des Nations Unies : « Notre avenir repose entre vos mains. »
Nous devons agir, non par crainte ou contrainte, mais avec l’espérance d’un monde meilleur et plus sûr. Aujourd’hui, nous devons nous engager non pas à entraîner le monde vers une nouvelle catastrophe, mais à en faire un lieu meilleur pour les générations à venir.
J’ai des rêves et des attentes pour mon pays. Vous en avez pour les vôtres. Mon rêve est d’assurer une vie heureuse et prospère à mes concitoyens. Je crois que vous partagez ce même rêve pour vos peuples. Nous devons œuvrer à réaliser ces rêves, non pas dans la compétition, mais en avançant main dans la main.
Paix, dignité et égalité sur une planète saine – tel est la devise de l’ONU. Soyons les guérisseurs de ce monde.
Je vous remercie